සිනාහ මල් පොකුරක් දෝත දරා ගෙන, බිදෙන් බිද තැන් තැන් වලින් ජිවිතයට එකතු වී ජිවිතය සුවපත් කල , කදුලක රස පහස කිමැයි හදවතට කියා දුන් පහන් කන්දක් බදු ජිවිතයට පා ලකුණු පැ ජිවිත අත්දැකිම් , සිසිල් දිය දහරක් කොට ගලා යන්නට අවසරයි. මෙතැන් සිට , දෙවුරු තලා බිද නොදමා පෙම්වත් කොට නිල්වන් තුරු ලතා ගං දෑල දෙපස , ගලාවි ජිවිත ගගුල නොසිදී කිසි ලෙසක, දහසු වු පවසින් පෙලෙන සිත් සතන් තුලට සිසිල් වූ දිය දෝතක් වන්නට හැකි වේවා මගේ ජිවිත ගගුල .......
ජිවිතය යනු කිමැයි සිතුවෙමි දහස් වර, ඉපදීම හා මරණය අතර කාල පරාසය තුල දෝලනය විම යැයි සිත්වෙමි බොලද ලෙස එක් මොහොතක, නැත. බිද වැටි පැතුම් කදුලු මහෝඝය ඇද හැලෙන කලක සිතුවෙමි , පරාදය යැයි ජිවිතය. නැත සෙනෙහසේ බිජු වට මහී කත මත සුවදැල් වූ සිතුවිලි කිරිවැද සුවද වපුරන කල වටහා ගතිමි. මෙය නොවැද ජිවිතය.
No comments:
Post a Comment